ببینیدوبدانید <<<<جالب و دیدنی>>>
طاق بستان



در حوالی سه راهی کرمانشاه، سنندج و همدان، در 9 کیلومتری شمال شهر کرمانشاه، بنای معروف «طاق بستان» قرار دارد. طاق بستان در زبان بومی (کردی)، "طاق وسان" گفته میشود. «سان» به معنی سنگ میباشد و به اين ترتيب طاق بستان، "طاق سنگی" معنی میدهد. اين مجموعه در قرن سوم ميلادی ساخته شده است. پادشاهان ساسانی نخست نواحی اطراف تخت جمشيد را برای تراشيدن تنديسهای خود برگزيدند، اما از زمان اردشير دوم و شاهان پس از او طاق بستان را انتخاب کردند که در بين راه جادهی ابريشم قرار داشت و دارای طبيعتی سرسبز و پرآب بود.


بنای طاق بستان شامل دو طاق مي باشد که طاق بزرگتر خسرو پرويز و طاق کوچکتر شاهپور دوم و سوم را به تصوير کشيده است. دو سقف طاق بستان یک اندازه نیستند اما هر دو بهم پیوسته اند.
حجاری طاق بزرگتر که به پهنای 5/7 متر و ارتفاع حدود 9 متر و به عمق 5/6 متر است متعلق به دوره خسرو پرویز میاشد . جدار عقب آن به دو نقش برجسته صحنه های شکار مزین هستند. در بالای مدخل طاق و در گوشه ی آن دو نقش برجسته خدای پیروزی منقوش است که شباهت به حجاریهای یونانی دارد . نقش فوقانی جدار عقب غار یک صحنه از تاجگذاری را نشان می دهد. اهورامزدا و زنی در دو طرف خسرو پرویز قرار دارند و هر یک تاجی به وی می دهند این زن را بعضی شیرین می دانند اما باستان شناسان آن را نقش آناهیتا (ناهید) می دانند.




طاق کوچک طاق بستان که به پهنای 6 متر و به ارتفاع حدود 5 متر و به عمق 5/3 متر می باشد ظاهرا در عهد شاپور ساسانی کنده شده است و بر جدار عقب آن نقش برجسته ای از این پادشاه و پدرش شاپور دوم منقوش می باشد.
در نزدیک این طاق و کمی بالای آن صفحه حجاری شده ی دیگریست که در آن سه تصویر ایستاده وجود دارد. در طرف راست اردشیر نقش اهورامزدا دیده می شود که تاجی بر سر دارد و رویش به طرف اوست و حلقه نواردار سلطنت را به وی اعطا می کند. زیر پای این دو، شخصی بر زمین افتاده است و پشت سر اردشیر شخصی ایستاده است که هاله ای با شعاع های تابان گرد سر او دیده می شود و پاهایش بر روی گلی است که برگها و لاله اش باز شده و بیشتر منظره درخت سدری شگفته را می نمایاند. این شخص قاعدتا زرتشت یا خدای مهر (میترا) می باشد.



همچنین در ضلع غربی این مجموعه فضایی جهت بازدید مراجعه کنندگان از برخی اقلام سنگی دوره ی ساسانی در نظر گرفته شده است.








+ نوشته شده در سه شنبه هفدهم آذر ۱۳۸۸ ساعت 17:57 توسط میرعابدین میرحسینی
|



